OCMW

De woningen van het Brusselse OCMW worden té duur verhuurd: een groot deel van de Brusselaars heeft er geen toegang toe.

Aan wie komen de woningen van het Brusselse OCMW ten goede?

Atelier Caricole trok op 25 april naar het OCMW – dienst patrimonium – van de stad Brussel. Zij beheren meer dan 1800 woningen.  We hadden heel veel vragen, want op de website vonden we maar weinig informatie over wie in aanmerking komt voor een woning. De huurprijzen die we er terugvinden, zijn echter meestal hoog tot heel hoog. Is dat wel normaal? Beschikken ze wel over woningen aangepast aan ons bescheiden inkomen?
Ze passen de “regel” toe, dat de huur niet hoger mag liggen dan 40 % van het inkomen. Wie met een leefloon moet rondkomen, kan hier nooit voor in aanmerking komen.
Er worden vrij veel nieuwe appartementen door hen aangeboden, maar daar zitten bijvoorbeeld geen studio’s aan betaalbare prijzen tussen. Kwestie van prioriteiten? Is het echt de taak van het OCMW om te voorzien in woningen die vooral op maat van de middenklasse worden gecreëerd?

 

 

ÇA DÉCOURAGE QUAND-MÊME!

“Ca décourage quand-même”, zegt M.A. na afloop van de groepspermanentie vandaag. Er stonden 4 studio’s/gemeubelde kamers onder de 400 euro in de Vlan +.

Een daarvan vraagt welk inkomen ze heeft. Hij wil zeker geen mensen van het OCMW: veel te veel problemen, zowel met de mensen zelf als met het OCMW.

De tweede vraagt behalve 400 euro voor de huur ook nog eens 75 euro voor onkosten. Daar is de elektriciteit nog niet bij inbegrepen. Wordt dus een beetje duur met een inkomen van 740 euro…

De derde verhuurt een loft van 80 m² met tuin voor 390 euro. Als je daarnaar belt, komt er iemand aan de lijn die geen inlichtingen kan geven, hij kent ook de huurprijs niet. Het lijkt voor ons nochtans op een drukfout… De enige manier om erachter te komen, is vanavond naar de afspraak te gaan…

De vierde tenslotte zegt dat hij al 50 afspraken heeft voor de woning. Of we maandag willen terugbellen om te zien of het al verhuurd is… Ca décourage quand-même!

MÊME QUAND ON MENT, ILS DISENT ‘NON’

Je suis une femme d’origine Africaine, à la recherche d’un logement, un studio. Actuellement je reste au Samu, l’accueil d’urgence. Ce vendredi j’étais à la permanence de groupe. Je cherche dans le vlan à Bruxelles. « Le marché est saturé, nous allons chercher à Liège. »

Sur Immoweb nous trouvons certaines annonces pour € 350.

Le premier qu’on téléphone,  l’agence Immo Century 12, demande immédiatement les revenus. « J’ai même dit que je peux payer la caution et le premier mois. Mais elle avait déjà sa réponse : le propriétaire ne veut pas de CPAS ! »  Je décroche…

Le deuxième est déjà loué.

Et puis la troisième. Un studio € 350 + € 70 charges. Intéressant !  J’entends une jeune fille à l’autre côté de la ligne. Elle me demande mes revenus. Je lui dis que je gagne €1300 et que ça peut couvrir le loyer. Elle répond que ça ne peux pas couvrir les frais. En total, la coute pour le logement va augmenter jusqu’à €600. Elle dit que moi je ne sais pas le payer. En faite c’est exagéré € 600 pour un studio. Dans l’annonce je vois qu’ils cherchent un étudiant ou une personne seule.

« Je me demande comment un étudiant peut le payer et une personne qui travaille ne peut pas donner les mêmes garanties !! »

(20/12/2010 : je suis curieux, je cherche l’annonce sur immoweb. Je téléphone. C’est Lien Gijbels à l’appareil, pas de problème pour arranger une visite. Mais je déménage de Bruxelles à liège, alors je ne veux pas venir pour rien. Pour moi la coute pour le logement sera 550 €. Est-ce qu’ils y a des conditions. Pas vraiment, non, mais vos revenus, c’est combien ? €1250 je réponds, pas de soucis !)